Hello, this is Papa Dragon.

Ik ben terug van de film kijken! Zoals beloofd komt hier mijn verhaal van wat er gebeurd was:

Eerst ging ik bij een kruispunt in de buurt wachten op een vriendin, die ook de film zou gaan kijken. Ik had geen horloge of telefoon, ik wist niet hoe laat het was. We hadden afgesproken om daar om 10 voor 2 te zijn, ik weet niet hoe laat ik daar aankwam, maar het was in ieder geval nog geen 10 voor 2. Na wat als een halfuur voelde, kwam ze eindelijk de hoek om. Ik was eindelijk van al die starende mensen af! Na nog een paar minuutjes fietsen kwamen we aan bij het huis. Mijn standaard van mijn fiets is kapot, dus ik smeet mijn fiets gewoon neer. We liepen naar de deur, we waren pas een minuut bij zijn huis en we waren al melig. We staken de andere 2 aan op het moment dat we door de deur gingen. "Het wás hier rustig!". Toen gingen we de woonkamer in, en deden een soort wedstrijdje wie het plafond aan kon raken. We waren ondertussen meliger dan ooit. Na een paar keer het plafond aanraken, wat te drinken en de bank 'geruisloos' verschuiven, was de videotheek open en gingen we een film halen. Eerst natuurlijk een discussie over welke film. Het andere meisje maakte een grapje over dat we een Barbie film moesten gaan kijken, maar uiteindelijk is het toch Avatar geworden. Toen we weer bij zijn huis waren, gingen we allemaal op de bank zitten. Na een soort stoelendans hadden we allemaal een plekje gevonden waar we het 'prettigst' zaten. Tijdens de film hadden we een paar lachbuien (bijvoorbeeld toen een van de mensen zei: "Hello, this is Papa Dragon."), chipsgevechten en telepatische communicaties. Halverwege moest iemand naar de wc. Dit was nog het meligste deel van de hele film. Er brak een heel groot haar trek-gevecht uit, wat leidde in een van de grootste lachbuien ooit. Het klonk als een soort explosie. Toen hij terugkwam vielen we stil, hij had geen idee waar het over ging. "Haar gezicht is grappig!" kreeg hij meerdere keren als antwoord. Daarna hebben we de tweede helft gekeken. Achteraf gingen we staren naar de namen van alle mensen die mee hebben geholpen. "Er hebben veel mensen meegedaan!" was misschien nog de intelligenste opmerking van de hele middag. Toen brak er een nog groter haar trek-gevecht uit. Maar dit was meer een soort applaus + haar voor gezicht gooien + nog veel meer... De anderen keken ons aan met een blik die zei dat ze straks in lachen uit gingen barsten. Maar wij tweeën (ik en het andere meisje) hadden lol met het 'worstelen'. Toen heb ik alweer een zak chips naar haar gegooid. Tegelijkertijd besloten we alle 3 dat we naar huis moesten gaan. Er brak een discussie uit over welke kant we op moesten gaan, en toen zijn we maar naar links gefietst. De jongen van wie het huis was liep nog even met ons mee, rende, sprintte, en toen stopte hij met ons bij proberen te houden. Nadat we allemaal een andere kant op gingen, ben ik alleen verder naar huis gefietst. Het was een geweldige dag!

Dus, nu weet je hoe het was. Ik raad jullie aan om Avatar te gaan kijken, het is een hele leuke film!